Distorqueo, distorques, distorsi, distortum, distorquêre. Tere To set awrie: to wreast asids.Oculos distorquens. Hor. Ora distorquere. Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
dis-torquĕo, rsi, rtum (supine, distorsum acc. to Prisc. 871 P.), 2, v. a., to turn different ways, to twist, distort (rare but class.). I. Prop.: os, Ter. Eun. 4, 4, 3; so, ora cachinno, Ov. A. A. 3, 287: oculos, Hor. S. 1, 9, 65: labra, Quint. 1, 11, 9.—II.Meton., to torment, torture.A.Lit., Sen. Ben. 7, 19; Suet. Dom. 10.—B.Trop.: quem repulsa distorqueat (with amore cruciari), Sen. Ep. 74: cogitationem, Petr. 52, 2.—Hence, distortus, a, um, P. a., distorted, misshapen, deformed, dwarfish.A.Lit.: distortus ejecta lingua, Cic. de Or. 2, 66, 266; cf. Suet. Aug. 83; Quint. 2, 5, 11: vultus, id. 6, 3, 29: crura, Hor. S. 1, 3, 47: solos sapientes esse, si distortissimi sint, formosos, Cic. Mur. 29, 61; cf. Suet. Galb. 21.—Plur. as subst.: pumili atque distorti, id. Aug. 83.—B.Trop.: nullum (genus enuntiandi) distortius,