Determinatio, ônis, f. g. Verbale. An end. Cicero. Extrema ora & determinatio mundi. Exitus & determinatio orationis.Cic.An ende and concluston of an oration.
Lewis and Short: Latin dictionary
dētermĭnātĭo, ōnis, f. [id.], a boundary, conclusion, end: extrema ora et d. mundi, Cic. N. D. 2, 40, 101: exitus et determinatio orationis, id. Inv. 1, 52, 98.