Detestábilis, & hoc detestábile, Adiectiuum. Ci. Abhominable: detestable.Quò detestabilior istorum immanitas qui, &c. Cice. And so much the more abhominable is, &c.Inuidiosum & detestabile.Cic.Detestabile & pestiferum.Cic.Omni parte vitæ detestabilis homo, Suet.Omen detestabile auertat Deus.Cic.Pestis detestabilis Cic. Detestabile scelus. Cic.Vmbra detestabilis. Sene.
Lewis and Short: Latin dictionary
dētestābĭlis, e, adj. [detestor], execrable, abominable, detestable (good prose): omen, Cic. Phil. 11, 5, 11; cf.: exsecratus populo Romano, detestabilis, etc., id. ib. 2, 26fin.: nihil esse tam detestabile tamque pestiferum quam voluptatem, id. de Sen. 12, 41; cf. res (with tetra, misera), id. Tusc. 3, 11 fin.: scelus, id. Lael. 8, 27: exemplum, Liv. 26, 48: voce, Suet. Vit. 10 et saep.—Comp., Cic. Off. 1, 17, 57; Vulg. Sap. 19, 13.—Sup. appears not to occur.—Adv., dētestābĭlĭter, abominably: quod nefarie, quod detestabiliter fecit, Lact. 5, 10, 7.