Depingo, depingis, depinxi, depictum, depíngere. Cicero. Topaint: to descrine.Manus obscœnas depinxit tabellas. Propert. Depingere verbis rem aliquam.Plaut. Cice. To descriue or paint out in wordes.Depingere facta alicuius.Terent.To descriue.Vitam alicuius depingere.Cic.To paint out ones life: to rehearse it as it was.Depingere cogitatione. Ci. To conceiue or imagine in ones minde.
Lewis and Short: Latin dictionary
dē-pingo, pinxi, pictum, 3 (perf. syncop. depinxti, Plaut. Poen. 5, 2, 154), v. a.I.To depict, portray, paint, draw, represent by painting (rare but class.). A.Lit.: tabellas obscenas, Prop. 2, 6, 27: pugnam Marathoniam, Nep. Milt. 6, 3: imaginem in tabula, Quint. 6, 1, 32; cf. Gell. 19, 10, 2: depinge, ubi sistam, Pers. 6, 79: idola in pariete, Vulg. Ezech 8, 10.—2.To paint, color: oculos stibio, Vulg. 4 Reg. 9, 30.—B.Trop., by speech or in thought, to portray, represent, sketch, describe, imagine, conceive: formam verbis, Plaut. Poen. 5, 2, 154; cf. Quint. 8, 3, 63: in illa (sc. republica), quam sibi Socrates Peripatetico illo in sermone depinxerit, Cic. Rep. 2, 29: vitam hujusce, Cic. Rosc. Am. 27, 74: minuta quaedam nimiumque depicta,
too elaborately defined
, id. Or. 12, 39: quidvis cogitatione, i. e.
to imagine
, id. N. D. 1, 15, 39; cf. id. Ac. 2, 15, 48.—II.To embroider: depictas gemmatasque indutus paenulas, Suet. Calig. 52: auro depicta chlamys, Val. Fl. 6, 226.