Conquiesco, conquiescis, conquiéui, conquiêtum, pen. prod. conquiescere. Cic.To be at rest or quiet: to cease: to leane of: to be alayed or asswaged: to delight, repose, or recreate him selfe in a thing.Ab armis cõquiescere. Ci. To rest or be at quiet from wars.Conquiescere ab execrationibus.Plin. iun.To curse, or to be cursed no more.Conquiescere re aliqua.Cic.Not to be troubled or busiedwith: to haue respit or quiet from.Vt ne ad saxa quidem mortui conquiescant.Cic.That they should not rest vpon.Nisi perfecta re, de me non conquiesti. Ci. You neuer ceased in my matter vntill ye had brought it to passe.Vno in loco conquiescimus.Cic.To rest or abide in.Conquiescere in eadem mensura honorum. Sen. To holde him selfe content with one state of honour.Conquiescere in studijs.Cic.To repose or delight him selfe in studies.Ego autem quotidie magis, quod mihi de forensi labore temporis datur, in his studijs conquiesco. Ennius. Aetas nostra iam ingrauescens in amore atque in adolescentia tua conquiescat.Cic.May delight & repose it selfe.Hyeme omnia bella iure gentium conquiescunt.Cicer.In winter all warres cease.Calor conquiescit. Cels. The heate is asswaged or alayed.Febris conquiescit. Cels. The feuer is asswaged.Inflammatio conquiescit. Celsus. Conquiescent literæ, nisi quid noui extiterit.Cicer.I shall write no more, or I will cease from writing.Conquiescit mercatorum nauigatio.Cic.Marchants cease from sayling or traneiling.Conquiescit sanguis. Cels. Bloud is not stirred.
Lewis and Short: Latin dictionary
con-quĭesco, quĭēvi, quĭētum, 3 (perf. sync. conquiesti, Cic. Fam. 1, 1, 1: conquierit, Cels. 6, 6, n. 34; 7, 19 fin.; inf. conquiesse, Liv. 30, 13, 12), v. n., to be wholly at rest, to rest, take rest, to repose (in good prose; most freq. in Cic., esp. in the transf. and trop. signif.). I.Lit., to rest, be at rest, to cease from exertion, to be idle or inactive, to be in repose, etc. A. In gen. (a).Absol.: videmus igitur, ut conquiescere ne infantes quidem possint, Cic. Fin. 5, 20, 55; id. Fam. 1, 1, 1; id. Rosc. Am. 26, 72: (in Tusculano) ex omnibus molestiis et laboribus, id. Att. 1, 5, 7: ante iter confectum,
to take rest, to halt
, Caes. B. C. 3, 75; Varr. R. R. 3, 9, 8: juvenem instigat, nec conquiescere ipsa potest, Liv. 1, 47, 6; 21, 10, 3; 30, 13, 12: qui non concoxit, ex toto conquiescere (debet), ac neque labori se, neque exercitationi, neque negotiis credere, Cels. 1, 2 init.—(b). With ab or ex and abl.: ex omnibus molestiis et laboribus uno illo in loco conquiescimus, Cic. Att. 1, 5, 7: a continuis bellis, id. Balb. 1, 3.—B. In partic., of sleep, to take repose, take a nap: meridie, Caes. B. G. 7, 46: paulisper post cibum meridianum, Suet. Aug. 78.—Hence, prov.: de istac re in oculum utrumvis conquiescito, i. e.
you may be entirely easy, unconcerned
, Plaut. Ps. 1, 1, 121 (cf. auris, I. A.).—2.To give the voice rest, pause (in speaking): no tatur enim maxime similitudo in conquiescendo, Cic. de Or. 3, 49, 191.—3. In gen., to pause, stop: illam furiam pestemque ... nec conquiesse, donec ipsa manibus suis nefaria sibi arma adversus hospitem indueret, Liv. 30, 13, 12; cf.: quia tu nisi perfectā re de me non conquiesti, Cic. Fam. 1, 1, 1: profecto numquam conquiescam neque defatigabor ante, quam illorum vias percepero, etc., id. de Or. 3, 36, 145.—II.Trop.A. Of inanimate and abstract things as subjects, to stop, pause, rest, be quiet, to be at rest, be in repose, etc.: quando illius postea sica conquievit?Cic. Mil. 14, 37: navigatio mercatorum,
is stopped, closed
, id. Imp. Pomp. 6, 15: vectigal, id. Agr. 1, 7, 21: litterae, nisi quid novi exstiterit, id. Att. 12, 39 fin.: non manes, non stirps (ejus viri), Liv. 21, 10, 3: imbre conquiescente, id. 24, 47, 1: omnia bella jure gentium conquiescant, Cic. Rab. Post. 15, 42: si Italia a delectu, urbs ab armis sine Milonis clade numquam esset conquietura, id. Mil. 25, 68: manes a posterorum execrationibus, Plin. Pan. 53 fin.—In medic. lang.: febris, Cels. 2, 8: inflammatio, id. 7, 19 fin.: sanguis, id. 5, 26, 21 al.—B. (Cf. acquiesco, II.) To enjoy entire repose, to find rest, recreation, pleasure in something. (a).Absol.: habebam, quo confugerem, ubi conquiescerem, Cic. Fam. 4, 6, 2: nec nocte nec interdiu virum conquiescere pati, Liv. 1, 47, 1: nec conquiescere socios vestros posse, quoad regia Pergami sit,
be at peace
, id. 42, 42, 6: ubi aures convicio defessae conquiescant, Cic. Arch. 6, 12: ambitio non patitur quemquam in eādem mensurā honorum conquiescere, quā, etc., Sen. Ben. 2, 27, 3.— (b). With in and abl.: in nostris studiis libentissime conquiescimus, Cic. Fam. 9, 6, 5; so, in amore atque in adulescentiā tuā, id. ib. 2, 1fin.: in amici mutuā benevolentiā, id. Lael. 6, 22.