Conformis, me. Of a conformitie: of like fashion: conuenient.
Conformo, conformas, conformâre. Gel. To bring to a fashion or sigure: to make apt or like to: to franre or fashion.Oua in speciem volucrum conformantur. Colum. Genuit & conformauit nos natura ad maiora.Cicer.Hath framed vs.Sibi & posteris filios conformare. Tac. To beget and bring vp children.Conformare se ad alicuius voluntatem.Cic.To fashion him selfe to an other mans will and pleasure.Animum & mentem meam ipsa cogitatione hominum excellentium conformabam.Cic.Confilium alicuius nonnulla in re conformare & leuiter emendare posse.Cic.Mores conformare.Cic.To fashion ones maners. (ting.OrationÊ cõsorinare. C. To sashiõ his stile or forme of mri.Vocem conformare bortata & præcepris alicuius.Cic.To fashion the voice.
Lewis and Short: Latin dictionary
conformis, e, adj. [forma], similar, like (late Lat.), Sid. Ep. 4, 12.—With gen.: conformes fieri imaginis Filii sui, Vulg. Rom. 8, 29.
con-formo, āvi, ātum, 1, v. a., to form, fashion, shape symmetrically or skilfully (several times in Cic.; elsewhere very rare). I. Prop.: si mundum aedificatum esse, non a naturā conformatum putarem, Cic. N. D. 3, 10, 26: ad majora quaedam nos natura genuit et conformavit, id. Fin. 1, 7, 23: quercus conformata securi, Cat. 19, 3: (ursa) fetum lambendo conformat et fingit,
licks into shape
, Gell. 17, 10, 3: ova in volucrum speciem, Col. 8, 5, 10: imaginem tauri, Gell. 13, 9, 6.—II.Trop.: puellam, Afran. ap. Non. p. 174, 32: animum et mentem cogitatione hominum excellentium, Cic. Arch. 6, 14: ipse me conformo ad ejus voluntatem, id. Fam. 1, 8, 2: mores, id. Fin. 4, 2, 5; cf.: liberos parente orbatos sibi et posteris, Tac. A. 4, 8; Cic. Mur. 29, 60: vocem hujus hortatu praeceptisque, id. Arch. 1, 1; cf. Quint. 11, 3, 45: orationem constructione verborum, Cic. de Or. 1, 5, 17 (but in Lucr. 4, 114, the right read. is confirmem).