Concieo, concies, concíui, pen. prod. cóncitum, pen. cor. conciêre: vel Concio, concis, concíui, concírum, pen. prod. concîre, eiusdem significationis. Liu.To moue: to stirre vp: to call togither.Magno molimine conciere aliquam regionem aut populum. Valer. Flac. To sticre vp.Aestum conciere. Lucret. Lites alicui conciere. Plaut.Seditionem conciere.Liu.To raise sedition.Turbas vxori conciere.Plaut.To raise trouble to his wife.
Concito, concitas, concitare. Vide CONCIEO.
Concitus, Participium, si est Concieo, penultimam corripit: si Concio, prod. Quint. Moued: stirred: traubled: made angry.Concitus ad rixam.Cic.Prouoking to chiding.Aestu concitus. Valer. Flac. Cursu concitus.Virg.Running smiftly.Ira concitus.Stat.Angry.Motu diuino concita.Ouid.Multa vi concitus.Virg. Amnis concitus imbribus. Oui. Aequora concita ventis.Ouid.Tcoubled with mindes.Arma concita furoubus. Valer. Flac. Concitum ferre.To be caried or runne swiftly.Dolor concitus amore læso.Ouid.Flumina concita.Ouid. Freta concita. Vir. Made troublous.Pericula concita toto mundo. Lucan. Raifed vp in.Puppis concita rapida aqua.Ouid.Sailing swiftly.Saxa murali tormento concita fremunt. Virgil. The stones cast out of the sling sing as they goe.Tympana concita pulsu. Horat. Tabers or timbrels played vpon.Veterani per largitionem conciti. Tac.
Lewis and Short: Latin dictionary
con-cĭĕo, cīvi, cĭtum, 2 (from the access. form concĭo, īre: concit, Lucr. 6, 410: concibant, Tac. H. 5, 19: conciret, id. A. 11, 19: concirent, id. ib. 3, 38fin.: concire, id. ib. 3, 40; 12, 15: conciri, Liv. 25, 27, 9: concīta, Lucr. 2, 267; Val. Fl. 2, 460; Luc. 5, 597; cf. cieo and the other compounds), v. a., to urge, bring, or assemble together, by exciting or rousing, to collect: cum perturbatione commovere, Non. p. 90, 7 (freq. in the ante-class. and post-Aug. per., esp. in Lucr. and Tac.; in Quint. and in Hor. perh. only once in part. perf.; v. under II. A.; not in Cic.). I. Prop.: populum, Pac. ap. Non. p. 90, 12 (Trag. Rel. v. 141 Rib.); cf.: homines miraculo rei novae, Liv. 1, 59, 3: exercitum ex totā insulā, id. 25, 27, 9: multitudinem ad se, id. 1, 8, 5: ad arma, Vell. 2, 74: donis auxilia concibant, Tac. H. 5, 19: remotos populos, id. A. 3, 38: propiores Gallos, id. ib. 3, 40: nunc concienda plebs, Liv. 4, 55, 3 al.—b. Of inanim. and abstr. objects, to move violently, to shake, stir up: cur (Juppiter) tenebras et fremitus et murmura concit?Lucr. 6, 410: quendam aestum, id. 6, 826: concitus imbribus amnis, Ov. M. 3, 79; cf.: (verba) quae mare turbatum, quae concita flumina sistant, id. ib. 7, 154: navis concita, id. ib. 4, 706: murali concita Tormento saxa, Verg. A. 12, 921: mors concita ob cruciatus,
hastened
, Plin. 25, 3, 7, 23 (Sillig, conscita): fulmina et tonitrus, Sil. 12, 611.—II.Trop.A.To rouse, excite, stir up, provoke: hostem, Tac. A. 11, 19; cf.: Mela accusatorem concivit Fabium, id. ib. 16, 17.—Esp. in part. perf.: immani concitus irā, Verg. A. 9, 694; cf. Ov. M. 7, 413: Aonio concita Baccha deo, id. A. A. 1, 312; cf.: pulso Thyias concita tympano, Hor. C. 3, 15, 10: divino concita motu,
inspired
, Ov. M. 6, 158; cf. id. ib. 3, 711: mater (corresp. with male sana), id. ib. 4, 519: (mater) fraude aliquorum concita (sc. in filium), Quint. 11, 1, 65; cf.: concita dea,
enraged
, Sil. 2, 543: conciti per largitionem veterani, Tac. A. 1, 10.— B.To excite, produce, cause action, passion, disquiet, evil, etc. (the flg. taken from the agitated sea; cf. strages, Att. ap. Non. p. 90, 9; Trag. Rel. v. 399 Rib.; cf. also Plaut. Merc. 5, 2, 36, and id. Trin. 2, 3, 8): uxori turbas, Plaut. Am. 1, 2, 14; Ter. Heaut. 5, 2, 17: tantum mali, Plaut. Men. 5, 5, 4; Afran. ap. Non. p. 90, 10: hanc iram, Ter. Hec. 3, 1, 33: seditionem, Tac. A. 14, 17: varios motus animorum, id. H. 1, 4 et saep.
concĭto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [concieo], to move violently, to put in violent or quick motion, to stir up, rouse up, excite, incite, shake. I. Prop. (thus most freq. in the poets and histt.): artus, Lucr. 3, 292; 3, 301: equum calcaribus, Liv. 2, 6, 8; cf.: equum in aliquem, Nep. Pelop. 5, 4: concitant equos permittuntque in hostem, Liv. 3, 61, 8: equos adversos, id. 8, 7, 9; cf. also under P. a.: naves quantā maximā celeritate poterat, id. 36, 44, 4; cf.: classem concitatam remis, id. 30, 25, 8; 37, 11, 10: navem remis, Curt. 4, 3, 2: in alteram (navem) quinqueremis eadem concitata, id. 4, 4, 7: agmen, Ov. M. 14, 239: omne nemus, id. F. 1, 436: feras, id. ib. 2, 286: tela, Liv. 34, 39, 3: eversas Eurus aquas, Ov. H. 7, 42; cf.: mare aeriore vento, Curt. 4, 3, 17: graves pluvias, Ov. F. 2, 72: se in hostem, Liv. 8, 39, 7; cf.: se in Teucros alis (Alecto), Verg. A. 7, 476: se in fugam,
to take to flight
, Liv. 22, 17, 6; cf.: se fugā in aliquem locum, Val. Fl. 3, 383.—II.Trop. (class. and very freq. in prose and poetry). A. Aliquem, to rouse, urge, impel one to any act, feeling, etc., to move strongly, to influence, stir up, instigate, etc.; constr. with acc. pers. and ad, in, adversus, the inf. and absol.(a). With ad and a subst., gerund, or gerundive: concitari ad studium cognoscendae percipiendaeque virtutis, Cic. de Or. 1, 47, 204; cf.: concitatus ad philosophiam studio, id. Brut. 89, 306: judicem ad fortiter judicandum, Quint. 6, 1, 20: victum ad depellendam ignominiam, id. 1, 2, 24: nos ad quaerendum, id. 10, 2, 5: omnem Galliam ad nostrum auxilium, Caes. B. G. 7, 77: multitudinem ad arma, id. ib. 7, 42fin.; cf.: cessantes ad arma, Hor. C. 1, 35, 16: colonias ad audendum aliquid, Suet. Caes. 8: ad convicia, id. Tib. 54: ad despiciendam vitam, id. Oth. 10.—(b). With in: qui in iram concitat se, Quint. 6, 2, 27; cf. Cic. Verr. 2, 3, 3, 6.— (g). With adversus: Etruriam omnem adversus nos, Liv. 5, 4, 14: exercitum adversus regem, id. 1, 59, 12.—(d). With inf.: quae vos dementia concitat captam dimittere Trojam?Ov. M. 13, 226.—(e) Absol., both with and without abl.: te ipsum animi quodam impetu concitatum, Cic. Mur. 31, 65; so, uxorem dolore, id. Scaur. 6, 9 (Fragm. ap. Prisc. p. 689 P.): aliquem injuriis, Sall. C. 35, 3: multitudinem fallaci spe, Liv. 6, 15, 6: familiam seditionibus, Col. 1, 8, 18: aliquem aliquo adfectu, Quint. 10, 7, 15: irā, Liv. 23, 7, 7; 42, 59, 2; Quint. 6, 3, 46; Liv. 7, 8, 3: aspectu pignorum suorum concitari, Tac. Agr. 38; Cic. Verr. 2, 3, 3, 6: quo enim spectat illud ... nisi ut opifices concitentur?
should be excited to sedition
, id. Ac. 2, 47, 144; cf. id. Fl. 8, 18 sq.; Asin. ap. Cic. Fam. 10, 33, 4; cf. servitia, Sall. C. 46, 3: multitudinem, Nep. Arist. 1, 3: suos, Caes. B. G. 5, 26: judices (opp. flectere), Quint. 6, 1, 9; cf. (opp. placare), id. 11, 3, 170; (opp. mitigare), id. 3, 4, 3; 4, 2, 9; 6, 2, 12: concitare animos ac remittere, id. 9, 4, 11: tuas aures de nobis, Prop. 3 (4), 15, 45.—B. Aliquid, to rouse, excite, cause, occasion, produce any action, passion, evil, etc.: bellum, Cic. Fam. 15, 4, 6; Hirt. B. G. 8, 22; Nep. Ham. 4, 3; Liv. 5, 5, 11; Flor. 4, 5, 1 al.; cf.: bellum Romanis, Liv. 35, 12, 18: quantas turbas mihi, Sall. H. 3, 61, 11 Dietsch; cf.: quantam pugnam mihi, Quint. 10, 1, 105: lacrimas totius populi Romani, id. 11, 3,: misericordiam populi, Cic. de Or. 1, 53, 227: odium (just before, commovere odium), id. Inv. 1, 54, 105; cf. id. ib. 1, 53, 100: invidiam in te ex illis rebus, id. Verr. 2, 5, 8, 21: invidiam, odium, iram, Quint. 6, 1, 14: iram (opp. lenire), id. 3, 8, 12: risum, Cic. de Or. 2, 58, 235: seditionem ac discordiam, id. Mur. 39, 83: tumultum, Caes. B. C. 3, 18; Liv. 38, 33, 7: aspera iambis maxime concitantur, Quint. 9, 4, 136: error vanis concitatus imaginibus, Val. Max. 9, 9 init.: morbos, Cels. 2, 13: pituitam, id. 6, 6, 15: somnum, Plin. 20, 17, 73, 189.—Hence, concĭtātus, a, um, P. a.A. (Acc. to I.) Violently moved, i. e. rapid, swift, quick: equo concitato ad hostem vehitur,