Concínnitas, pen. cor. huius concinnitâtis. Cic.Propernesse: featnesse: aptnesse.Ordata sententiarum concinnitas.Cic.Verborum concinnitas.Cic.Featnesse of wordes.Consequi concinnitatem.Cic.Aliquid concinnitatis efficere.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
concinnĭtas, ātis, f. [concinnus], a neat, elegant, or skilful joining of several things (in good prose, but rare). I. In gen.: concinnitates colorum, Gell. 2, 26, 4: non est ornamentum virile concinnitas,
a too carefully arranged dress
, Sen. Ep. 115, 3: vitare concinnitatem, Suet. Aug. 86.—II. Esp., in rhet., beauty of style, produced by a skilful connection of words and clauses, Cic. Or. 44, 149; 49, 164 sq.; id. Brut. 83, 287; 95, 325 (not in Quint.).