Commoneo, cómmones pen. cor. commonui, commónitum, pen. cor. commonêre. Plaut.To warne or aduise: to giue warning: to put in minde of.Amicè aliquid commonere. Quint. Friendly to aduertise.Commonere aliquem suarum miseriarum.Plaut.Commonere aliquem officium suum.Plaut.To aduertise one of his duetie.Aliorum exempla cõmonent.Other mens examples shewe.Commonere aliquem de re aliqua.Cic.Commonere aliquem vt seruet fidem. Ter. Commonere, translatum ad inanimata.Cic. Me commonuit Pisonis annulus. Pisos ring put me in minde.
Lewis and Short: Latin dictionary
com-mŏnĕo (conm-), ŭi, ĭtum, 2, v. a., to remind one forcibly of something, to put in mind, to impress upon, to bring to recollection (in good prose); constr. (cf. admoneo). (a). With aliquem: ut commoneri nos satis sit, nihil attineat doceri, Cic. Fin. 3, 1, 3: meretricem, Plaut. Mil. 3, 3, 8: me, Cic. Verr. 2, 4, 26, 57; Quint. 11, 3, 130: commonito pro rostris populo, Suet. Claud. 22; cf.: quarum (notarum) recordatio commoneat et quasi excitet memoriam, Quint. 11, 2, 28.—(b). With aliquem alicujus rei: mearum me absens miseriarum conmones, Plaut. Rud. 3, 4, 38: grammaticos officii sui, Quint. 1, 5, 7: te ejus matrimonii, Auct. Her. 4, 33, 44; cf.: ut hic modo me commonuit anulus quod totum effluxerat, Cic. Verr. 2, 4, 26, 57.—(g). With aliquem de aliquā re: de avaritiā tuā, Cic. Verr. 2, 1, 59, 154: de periculo, id. Part. Or. 27, 96. —(d). With aliquem aliquid: officium vostrum ut vos malo cupiatis conmonerier, Plaut. Ps. 1, 2, 17.—Simply with aliquid: cum amice aliquid commonemus, Quint. 6, 1, 50: quae commonet usus, Sil. 13, 111.— (e)With rel.-clause: quam hic mihi sit facile atque utile, Aliorum exempla commonent, Ter. And. 4, 5, 17; so, commonere aliquem cur, etc., Quint. 11, 2, 30; and pass.: hoc qui venerit mi in mentem, re conmonitus sum modo, Plaut. Trin. 4, 3, 47 Fleck. (Brix.: hoc qui in mentem venerit mi? Re ipsā conmonitus sum).—(z) With ut or ne: ut neque me consuetudo, neque amor commoneat, ut servem fidem, Ter. And. 1, 5, 45: qui ut ordini rerum animum intendat, etiam commonendus est, Quint. 4, 1, 78: commoneo tamen, ne quis hoc cottidianum habeat, Cels. 1, 3.—(h) With alicujus rei: horum tamen utcumque commonet locus, Quint. 11, 2, 24.