Cogitátio, Verb. Plin. Thought: denise: cogitation.Cogitatione nulla homo Ci.A man without consideration.Res ad sensum cogitationénque acerba.Cic.A thing grieuous to perceiue and consider.Cogitatio motúique animi.Cic.Motus cogitationis celeriter agitatus.Cic.The quicke motion of the minde and cogication.Acertima atque atrentissima cogiratio.Cic.Percutere aliquem inani cogitatione.Cic.Liberæ cogitationes.Cic.Men may thinke what they will: thought is free.Mollissimæ cogitationes.Cic. Tacita cogitatio. Cic Transuolans subitò animum cogitatio. Plin. A cogitation quickly passing the minde.Vigilantes cogitationes insont in animis.Cic. Abijcere cogitationes suas in rem humilem & contemptā Ci, To cast his cogitatiō vpon some vile & base matter.Abstrahi cogitatione solicitudine. Cice. By musing to be withdrawen from heauinesse.Accipece cogitationes alicuius. Catul. Cogitatio afficit sensus. Quint. Auertere cogitationem miserijs.Cic.To thinke no more of them.In cogitationem belli regem auertere.Liu.To make him minde warte.Auocare ad cogitationem aliquam ab aliqua re animum. Seruius Ciceroni. To withdraw the minde from any matter, to thinke of an other thing.Cadere in cogitationem.Colligere cogitatione & cogitationem. Vide COLLIGO. Complecti cogitatione.Cic.To conceiue in the mind.Comprehendere cogitatione.Cic. Idem. Comprehendere aliquid animis & cogitatione.Cic.Comprehendere rationem seusu aut cogitatione.Cic.Conferre omnes curas cogitationésq; in iem aliquam.Cic.To set his whole care and minde vpon, &c.Conquirere aliquid cogitatione.Cic.To muse for.Nihil consequi cogitatione.Cic.To vnderstand nothing.Continere aliquem in studijs cogitationis.Cic.To keepe in study of minde.Conuulsa cogitatio.Cic.Conuertere le animo & cogitatione aliquò.Cic.To bende his minde and cogitation to.Ad aliquam cogitationem spe deduci.Cic.To be brought to thinke.Defixum esse in cogitatione.Cic.To be in a deepe muse.Depingit cogitatione quiduis mens nostra.Cic.Dur mind doth imagine.Exigere cogitationem. Quint. To require ones minde to be vpon it.Expectata cogitatio. Quint. Explicare cogitationes.Cic.Faliere spem cogitationum & consiliorum.Cicer.To frustrate the hope of his minde and purpose.Fatigari cogitatione suscepti muneris. Quint. Fingere nobis aliquid cogitatione.Cic.To imagine in out minde it is so.Habere cogitationem auri ad auaritiam.Cic.To thinke of money for couetousnesse.Immorari honestis cogitationibus.Plin. iun.Impertiri aliquid temporis alicui cogitationi.Cicer.To bestow some time vpon musing of any thing.Inducere animum in spem cogitationémq; meliorem.Cic.Inijcere cogitationem alicui.Cic.To make one thinke of it.Iniecta cogitatio de re aliqua.Cic.Made to minde it.Inserere cogitationem luctibus. Quint. Insidet alicui cogitatio.Cic.He thinketh much of.Intendere cogitationes. Vide INTENDO. Interuenit maiori minor cogitatio.Liu.Labefactata & conuulsa cogiratio. Vide CONVELLO. Morari cogitationem. Quint. Cogitationis pœnam nemo patitur. Vlpian. Ho man is punished for his thought.Percipere cogitatione aliquid.Cic.To vnderstand.Percurrere multa animo & cogitatione.Cic.To runne ouer many things in minde and cogitation.Ponere tempus in cogitatione.Cic.Seiungere cogitatione aliud ab alio.Cic.In imagination to separate.Suscipere cogitationem.Cic.To thinke vpon.Suscipere curam & cogitationem. Balbus Ciceroni. Sustentare mentes cogitationésque.Cic.Valere ad cogitationem.Cic.Venire & incidere in cogitationem aliquam. Seruius. Cic.To enter purposely, and by chaunce to happen into any cogitation.In aliqua cogitatione ac cura versari.Cic.Versari in auditione & cogitatione.Cic.To be occupied in hearing and musing of a thing.Versantur in ammo meo multæ & granes cogitationes. Cicero. Cogitatio in seipsa vertitur.Cic.Volutare animum tacitis cogitationibus. Li. To muse with him selfe, saying nothing.Vti cogitatione ad res quam optimas.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
cōgĭtātĭo, ōnis, f. [cogito, i. e. co-agito; cf. Varr. L. L. 6, 43; Cic. Off. 1, 6, 19; Paul. ex Fest. p. 66, 7 Müll.]. I. Abstr., a thinking, considering, deliberating; thought, reflection, meditation (in good prose, and very freq.). 1.Absol.: cogitatio in se ipsā vertitur, Cic. Off. 1, 44, 156: cogitatione aliquid complecti, Quint. 11, 2, 19: subitam et fortuitam orationem commentatio et cogitatio facile vincit, Cic. de Or. 1, 33, 150; cf. Quint. 10, 6, 1 sq.: speciem dei percipere cogitatione, non sensu, Cic. N. D. 1, 37, 105: cogitatione aliquid comprehendere, id. Tusc. 1, 22, 50; 4, 13, 29: cogitatio enim quamvis regionem potest amplecti, Auct. Her. 3, 19, 32: acerrima et attentissima, Cic. de Or. 3, 5, 17: tacita, Quint. 5, 7, 2; cf. id. 6, 1, 44: provisa et formata, id. 10, 7, 8: fortuita, id. 10, 3, 29: male cohaerentem, id. 10, 6, 6: simplices, magnas, Tac. G. 22. —2. With gen.: timoris praeteriti, Cic. Sest. 4, 11: cum officii, tum etiam periculi mei, id. Fam. 7, 3, 1; Curt. 7, 8, 4: suscepti muneris, Quint. 4, prooem. 7: cogitationem habere argenti, amoenitatum, etc., Cic. Par. 1, 2, 10: illius loci, id. Att. 1, 11, 3: rerum, id. Fam. 5, 13, 5: petendi consulatūs, Vell. 2, 17, 2.—3. With rel.: quaeris ut suscipiam cogitationem, quidnam istis agendum putem, Cic. Att. 14, 20, 4: mihi... occurrit cogitatio, qualis animus in corpore sit, etc., id. Tusc. 1, 22, 51: cujus sit filius, Brut. ap. Cic. Ep. ad Brut. 2, 3.—II.Meton.A. Concr., a thought, opinion, judgment; a resolution, design. plan, project: omnes meas curas cogitationesque in rem publicam conferebam, Cic. Off. 2, 1, 2; cf. id. Lael. 9, 32; Liv. 35, 28, 7: mandare litteris cogitationes suas, Cic. Tusc. 1, 3, 6: versantur in animo meo multae et graves cogitationes, etc., id. Agr. 2, 2, 5; cf. Curt. 8, 3, 14: tacitae, Quint. 11, 2, 17; cf. id. 3, 8, 41: posteriores enim cogitationes (ut aiunt) sapientiores solent esse, Cic. Phil. 12, 2, 5 (transl. of *ai( deu/terai/ pws fronti/des sofw/terai): ista cogitatio de triumpho, id. Att. 7, 3, 2: redit autem illa cogitatio, quosdam fore qui, etc., Quint. 1, 7, 33: de his rebus rogo vos, ut cogitationem suscipiatis, Caes. ap. Cic. Att. 9, 7, C, 1; cf. Cic. Att. 14, 20, 4: cogitatione rerum novarum abstinere, Tac. H. 1, 7; cf. id. ib. 1, 23; 2, 74; id. A. 15, 54: vix a tam praecipiti cogitatione revocatus, Suet. Calig. 48.—B. In Cic. several times, thought as an intellectual power, the ability of thinking, power or faculty of thought, the reasoning power (cf.: vim cogitationis habere, Cic. Tusc. 1, 27, 66): (homo) solus particeps rationis et cogitationis, id. Leg. 1, 7, 22; id. N. D. 3, 9, 21; 2, 7, 18; id. Verr. 2, 2, 54, 134.