cantātor, ōris, m. [id.], a musician, singer, minstrel (mentioned by Varr. L. L. 8, 57 Müll.): vetus et nobilior Ario cantator fidibus fuit, Gell. 16, 19 (transl. of the Gr. kiqarw(do/s, Herod. 1, 23 Bähr): cantator cygnus funeris ipse sui, Mart. 13, 77.