Canus, Adiectiuum. Gray: hoare.Absynthium canum.Ouid.Hoare or grey.Amator canus. Tibul. An olde louer.Anilitas cana. Catul. Capilli cani. Horat. Barba cana. Martial. Caput canum.Ouid. Coma cana. Senec.Crines cani. Catul. December canus. Martial. Hoare with srost.Fauilla cana.Ouid.Cana fides.Virg.Olde faithfulnesse and integritie.Fila cana.Ouid. Fluctus cani. Cic.Wanes white with fome.Flumina cana.Virg. Gelo canum. Virg.Laurea cana.Ouid. Lupi cani. Ouid.Mala cana.Virg.Cani montes.Virg.White with snowe.Nix cana. Horat. Plumæ canæ. Ouid.Pruina cana.Virg.Hoare. Puella cana. Propert. Puluis canus. Claud. Salicta cana. Ouid.Segetes canæ.Ouid. Senectus cana. Ouid.Situs canus. Plin. Vnmednesse.Cana veritas. Varro. Olde truth of the world past.Cani villi arborum. Plin.
Lewis and Short: Latin dictionary
cănor, ōris, m. [cano], tune, sound, song, melody (poet. or in post-Aug. prose; rare). I.Lit.A. Of living beings, Quint. 1, 10, 22: cygni, Lucr. 4, 182; 4, 911: res est blanda canor; discant cantare puellae, Ov. A. A. 3, 315: mulcendas natus ad aures, id. M. 5, 561.—B. Of instruments, the tone: Martius aeris rauci canor,
martial clang
, Verg. G. 4, 71: lyrae, Ov. H. 16, 180.—II.Trop.: bella truci memorata canore,
cănōrus, a, um, adj. [canor], of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry). I.Neutr.: profluens quiddam habuit Carbo et canorum,
flowing language and a melodious voice
, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61: voce suavi et canoră, Cic. Brut. 66, 234: vox Sirenum, Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning: sine contentione vox, nec languens, nec canora, Cic. Off. 1, 37, 133; cf. cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare, Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18: hinnitus edere canoros, Suet. Ner. 46: versus, Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking: omnino canorum illud in voce splendescit, Cic. Sen. 9, 28.—II.Act.A. Of men: canorus orator et volubilis et satis acer, Cic. Brut. 27, 105: turba, Ov. F. 6, 671: ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro,
in song and dance
, Juv. 11, 162 Web.: Triton, Ov. M. 2, 8: Aeolides, i. e. Misenus, id. ib. 14, 102.—B. Of animals: cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte, Cic. Div. 2, 26, 57: aves, Verg. G. 2, 328: ales, i. e. cygnus, Hor. C. 2, 20, 15: olor, Prop. 2 (3), 34, 84: Peneus canorus avium concentu, Plin. 4, 8, 15, 31: cicadae, id. 11, 26, 32, 92.— C. Of instruments: fides, Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11: aes, i. e. tubae, Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704: chelys, Sen. Troad. 325: fila lyrae, Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, adv.: cănōrē, harmoniously: musice mundus et canore movetur, App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.