Audientia, audientiæ. Audience. Pla. Exurge præco, fac populo audieotiam. Make audience or silence for the people.Quantam denique audiÊtiam orationi meæ improbitas illius factura sit? Cic.How quiet audience I shast haue, whÊ I begin to speake of his naughtinesse: his naughtinesse will make them heare me very quietly.Audientiam sibi fieri velle.Cic.Audientiam facere præconem iussit.Liu.Audientiam sibi facit senis oratio diserta.Cic.Maketh them attentine.
Lewis and Short: Latin dictionary
audĭentĭa, ae, f. [audio], a hearing, a listening to something; audience, attention; mostly in the phrase, audientiam facere, to cause to give attention, to procure a hearing.I. Lit: exsurge, praeco; fac populo audientiam, i. e. command silence, Plaut. Poen. prol. 11: Illi praeco faciebat audientiam, Auct ad Her. 4, 55, 68; audientiam facere praeconem jussit, Liv. 43, 16: quantam denique audientiam orationi meae improbitas illius factura, Cic. Div in Caeeil. 13, 42; so id. Sen. 9, 28; id. de Or. 2, 80, 325: tribuere,
to give a hearing
, App. M. 3, p. 131, 14: praebere, Cod. 7, 19, 7: impertiri, ib. 2, 13, 1.—II.Meton.A.The faculty of hearing, hearing, Prud. stef. 954. —B.The ears (abstr. for concr.), Arn. 3, p. 117; 5, p. 178.