Articulâtim, pen. prod. Aduerbium. Plaut.Cic.From ioynt to ioynt: ioynt meale: ioynt by ioynt: also in pronuntiation distinctly, treatably.Articulatim & distinctè dicere.Cic.Sounding euery syllable, and staying at euery point.
Lewis and Short: Latin dictionary
artĭcŭlātim, adv. [articulatus]. I.Joint by joint, limb by limb, piecemeal: aliquem concidere, Plaut. Ep. 3, 4, 52: membra (pueri) articulatim dividit, poët. ap. Cic. N. D. 3, 26, 67; cf. Planck, Eur. Medea, p. 102: comminuere articulatim diem, Plaut. Fragm. ap. Gell. 3, 3, 5.—II.Trop., of discourse, properly divided (v. articulus, II. A.); hence, clearly, distinctly, point by point: verba discernere articulatim, Lucr. 4, 555: aliquid explicare, Varr. L. L. 10, 4, 179: aliquid articulatim distincteque dicere, Cic. Leg. 1, 13, 36.