Appropinquo, appropinquas, appropinquare. Sueton. To approche: to draw nigh to.Venire & appropinquare.Cic.Heduos finibus Bellouacorum appropinquare cognouerant. Cæsar. Impendet, instat, & appropinquat fatum.Cic.Ad summam aquam appropinquare.Cic.Ad quos appropinquauit. Hirtius. Hyems appropinquabat. Cæs. Winter approthed.Appropinquante definita die. Val. Max. When the time appointed was at hand.Aduentus regis appropinquat.Cic.Mors illi appropinquat.Cic.Qui iam primis ordinibus appropinquarent Cæsar.Which were now almost come to be of. Appropinquar vt videat.Cic.He commeth nigh.
Lewis and Short: Latin dictionary
ap-prŏpinquo (adp-, Baiter, Weissenb.; app-, Kayser), āvi, ātum, 1, v. n., to come near, draw nigh to, to approach.I. Of place. a. With ad: ad summam aquam adpropinquare, Cic. Fin. 4, 23, 64: ad portam, Auct. B. Hisp. 3; so id. ib. 2 al.: ad juga montium adpropinquare, Liv. 40, 58.—b. With dat.: finibus Bellovacorum adpropinquare, Caes. B. G. 2, 10 fin.: munitionibus, id. ib. 7, 82: cum ejusmodi locis esset adpropinquatum, id. B. C. 1, 79 (in id. B. G. 4, 10, and Auct. B. Hisp. 5, the readings vary between the dat. and acc.): moenibus, Flor. 1, 13, 8: castris, Suet. Galb. 10 fin. al.—Trop.: illi poena, nobis libertas appropinquat, Cic. Phil. 4, 4 fin.: catulus ille, qui jam adpropinquat, ut videat,
is near seeing
,
will soon see
, id. Fin. 3, 14, 48: Erant centuriones, qui jam primis ordinibus adpropinquarent,
were near obtaining the first rank
, Caes. B. G. 5, 44.—II. Of time: jamque hiems adpropinquabat, Caes. B. C. 3, 9: cum dies comitiorum adpropinquaret, Liv. 3, 34, 7; 5, 39, 8 al.: tempus, Suet. Dom. 14 al.: tuus adventus adpropinquat, Cic. Fam. 2, 6: rei maturitas, id. ad Q. Fr. 3, 8 al.