Suo, suis, sui, sutum, súere. Cic.To sow: to iníne or make fastè togither.Aluearia sura lentis corticibus. Vir. Suere aliquid capiti suo. Teren. To worke himselfe some ill.
Sutûra, túræ pen. prod. f. g. Liu.A seame: a fastning togither.Sutura de alijs ctiam rebus per similitudinem dicirur. Cels, A seame in the scull, or other bone or thing whatsoener it be.
Lewis and Short: Latin dictionary
sŭo, sŭi, sūtum, 3, v. a. [Sanscr. siv-, sivjāmi, sew; Gr. kassu/w, to stitch, cobble], to sew or stitch, to sew, join, or tack together (rare but class.). I.Lit.: quod (foramen) nisi permagnā vi sui non potest, Cels. 7, 4, 3: tegumenta corporum vel texta vel suta, Cic. N. D. 2, 60, 150: unius os sutum, Flor. 4, 12, 36: pellibus et sutis arcent male frigora bracis, Ov. Tr. 3, 10, 19: hi plerasque naves loris suebant, Varr. ap. Gell. 17, 3, 4: navis suta lino et sparteis serilibus, Pac. ap. Fest. s. v. serilla, p. 340 fin. Müll. (Trag. Rel. v. 251 Rib.): corticibus suta cavatis alvearia, Verg. G. 4, 33: pilea suta de caesis lacernis, Stat. S. 4, 9, 24. — II.Trop.: metue lenonem, ne quid suo suat capiti,
devise
, Ter. Phorm. 3, 2, 6; cf. consuo, II. — Hence, P. a. as subst.: sūta, ōrum, n., that which is made of plates fastened together, mail, a coat of mail: huic gladio perque aerea suta Per tunicam squalentem auro latus haurit apertum, Verg. A. 10, 313: magnorum aerea suta Thoracum, Stat. Th. 3, 585: latus omne sub armis Ferrea suta terunt, id. ib. 4, 131.