Succingo, succingis, succinxi, succinctum, succíngere. Vir. To gyrde: to compasse or inuivon.Ministri succincti.Ouid.Succingere se canibus, armis, &c. Ci. Li. To haue dogges or men armed about him for his garde or defence.Succinctus cultro, ferro, pugione.Liu.Cic.That weareth a knife, sword or dagger about him.Gladio succinctus, Author ad Heren.Hauing his sword by his side.Pinus succin cta comas.Ouid.Vrbs succincta portubus.Cic.A titie hauing on euerie side hauens or ports.Neruis corpus succinctum. Plin. Terrore se succingere.Plin. iun.To beset himselfe with a gard of armed men to make al men afraide of him.Pectora succincta curis.Stat.Succinctus. Nomen ex participio. Girt: compassed: inuironed: prompt: in readinesse: apt. Plin. Arbores graciles, succinctioresque & enodes. Slenderer and shorter, &c.Succincta oratio.A compendious or short oration.
Lewis and Short: Latin dictionary
suc-cingo (subc-), nxi, nctum, 3, v. a., to gird below or from below, to tuck up, gird, gird about, girdle (mostly poet. and in postAug. prose; cf. subligo). I.Lit.: crure tenus medio tunicas, Juv. 6, 455: astricti succingant ilia ventres, Grat. Cyn. 271; cf.: Virginem et Leonem Anguis intortus succingit, Vitr. 9, 5 (7), 1: illa (Scylla) feris atram canibus succingitur alvum, Ov. M. 13, 732; cf. Lucr. 5, 892; Tib. 3, 4, 89: eāpse sic succincta,