Sus, suis genetis communis. Plin. A sow or hog: a swine.Amica luto sus. Hor. A sow loucth to wallow in the mire.Fulmineus sus Sta.Inualida sus, Vide INVALIDVS.Horrens. Lucrèt. Horridus.Virg. Ingens. Virg.Ignaua sus.Ouid. Lætus glande sus. Virg.Immundi sues Virg. Lutulenta sus. Horat. Magnorum suum horrentia terga.Virg.Setigeri sues.Virg.Sicci terga suis rata pendentia crate.Iuuen.Vulnificus sus.Ouid.
Lewis and Short: Latin dictionary
sūs, sŭis (nom. suis, Prud. adv. Symm. 2, 813; gen. sueris, Plaut. ap. Fest. s. v. spectile, p. 330 Müll.; cf. Varr. L. L. 5, 110 ib.; dat. plur. subus, Lucr. 5, 969; 6, 974; 6, 977; Plin. 29, 4, 23, 75: suibus, Varr. R. R. 2, 1, 5), comm. [Gr. u(=s; O. H. Germ. sū; Engl. sow, swine]. I.A swine, hog, pig, boar, sow, Varr. R. R. 2, 1, 5: ferus et fera, id. ib. 8, 78; Cic. N. D. 2, 64, 160; id. Div. 1, 13, 23; 1, 17, 31; Ov. F. 4, 414; Hor. Ep. 1, 2, 26; 2, 2, 75 al.—Prov.: sus Minervam (sc. docet) in proverbio est, ubi quis id docet alterum, cujus ipse inscius est, Fest. p. 310 Müll.: etsi non sus Minervam, ut aiunt, tamen inepte, quisquis Minervam docet, Cic. Ac. 1, 5, 18: etsi sus Minervam, id. Fam. 9, 18, 3: docebo sus, ut aiunt, oratorem eum, quem, etc., id. de Or. 2, 57, 233; cf.: sus artium repertricem (docet), Hier. Ep. 46, 1.—II.A kind of fish, Ov. Hal. 132.