Stimulus, stímuli, pen. cor. m. g. Plaut.A gode, a pricke. Stimulus, per translationem.Plaut.Euery thing that stirreth, mooueth or pricketh forward.Stimuli doloris.Cic.The pricks and griefes of sorrow.Veneris stimuli. Lucret. Incensings or prickings of wanton lust.Acres stimuli, Vide ACER adiectiuum. Accensæ stimulis maioribus iræ.Stat.Addere stimulos, Vide ADDO.Adhibere stimulos, Vide ADHIBEO.Adijcere stimulos, Vide ADIICIO.Admouere alicui stimulos.Cic.To prick forward: to moue or stirre.Agitatus stimulis amoris.Ouid.Auertere stimulos cæci amoris.Virg.Cæcos stimulos condidit in pectore.Ouid.He had a secrete rage or furie.Dare stimulos laudum.Stat.To stirre or incense to gette praise.Inuidiæ stimulo mentes Patrûm fodit Saturnia. Sil. Iuna incenseth the Senatours mindes with secrete enuye against. &c.Frangere stimulos nequitiæ. Propert. To breake the wicked fantasle of one that hath purposed ill.Haud mollibus stimulis incitat iras.Virg.Mouere acres stimulos irarum. Lucan. Parce puér stimulis.Ouid.Thou childe pricke forwarde the borses not ouermuch.Subiectare stimulos lasso. Horat. To spurre forwarde one that is wearie.Cæcus aliquis stimulus subest cordi. Lucret. Suffigere nouos stimulos dolori. Sen. To moue new sorrow or griefe.Verrere stimulos sub pectore alicui. Virgil. To set or pricke one forward in a furie.Cruentis stimulis vrget auriga.Stat.
Lewis and Short: Latin dictionary
stĭmŭlus, i, m. [for stig-mulus, from the root stig; Gr. sti/zw; v. stilus]. I.A goad for driving cattle, slaves, etc. (class., esp. in the trop. sense). A.Lit.: jam lora teneo, jam stimulum in manu: Agite equi, etc., Plaut. Men. 5, 2, 112: parce, puer, stimulis, et fortius utere loris, Ov. M. 2, 127: aut stimulo tardos increpuisse boves, Tib. 1, 1, 30 (12); cf. Ov. M. 14, 647: ita te forabunt patibulatum per vias Stimulis, Plaut. Ps. 1, 1, 54: aliquem stimulo fodere, id. Curc. 1, 2, 40: dum te stimulis fodiam, Cic. Phil. 2, 34, 86: numquam stimulo lacessat juvencum, Col. 2, 2, 26.—As a term of abuse of slaves: stimulorum seges, Plaut. Aul. 1, 1, 6; cf. id. Cas. 2, 8, 11: stimulorum tritor, id. Pers. 5, 2, 17.—Prov.: si stimulos pugnis caedis, manibus plus dolet, i. e.