Sicco, siccas, siccâre. Plin. To dry or make dry.Calices siccare. Horat. To emptie cuppes.Capillos rorantes siccabat.Ouid.Cruores siccabat veste.Virg.He wiped away the blood with his coate.Lachrymas siccauerat ardor.Ouid.Lumina humida siccabat impressa lana. Propert. Capreoli siccant hubera ouis.Virg.Vulnera siccabat lymphis.Virg.
Siccus, Adiectiuum. Virg.Dry: withered: without moisture or inyre.Agri sicci. Hor. Arena sicca. Virg.Fauces siccæ flominum.Virg.Feruores sicci Ouid.Siccissima herba. Plin. Littus siccum. Virg.Hyems sicca.Ouid. Ocelli sicci. Propert. Pedibus siccis curret super æquora.Ouid.Pocula sicca. Tibull. Senex siccus. Horat. Puluis siccus.Ouid. Sitis sicca. Ouid.Tempora sicca æstiui Canis. Tib. The drie time of the dog dayes.In sicco. Plin. Out of the water: on land. Siccus.Plaut.Sober.Alius siccis, alius vinolentis.Cic.
Lewis and Short: Latin dictionary
Sicca, ae, f., a border-town on the east of Numidia, with a temple of Venus, now Kef, Plin. 5, 3, 2, 22; Sall. J. 56, 3; Val. Max. 2, 6, 15.—Hence, Siccenses, ĭum, m., the inhabitants of Sicca, Sall. J. 56, 4 sq.
sicco, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [id.]. I.Act., to make dry, to day, to dry up.A. In gen. (freq. and class.): venti et sol siccare prius confidunt omnia posse, Lucr. 5, 390; cf.: sol siccaverat herbas, Ov. M. 4, 82: siccabat rorantes capillos, id. F. 4, 141: sole capillos, id. M. 11, 770; Plin. 27, 9, 55, 79: aliquid in sole, Col. 12, 46, 5; Plin. 12, 13, 27, 47: aliquid ad lunam, id. 21, 11, 36, 62: lina madentia, Ov. M. 13, 931: retia litore, id. ib. 11, 362: vellera, Verg. E. 3, 95: veste cruores, id. A. 4, 687: cruorem, Gell. 5, 14, 22: lacrimas, Prop. 1, 19, 23; Ov. M. 8, 469; 9, 395; id. F. 3, 509: jocis lacrimas siccare, Quint. 11, 1, 6 al.: genas, Ov. M. 10, 362: frontem sudario, Quint. 11, 3, 148.—B. Esp. 1.To dry up, drain land, marshes, springs, etc.: paludes, Cic. Phil. 5, 3, 7; so, paludem, Quint. 3, 8, 16; Suet. Caes. 44: amnes, Ov. M. 2, 257: fontes, id. ib. 13, 690; cf.: palustria aestate siccantur, Plin. 12, 22, 48, 104: agri siccati,
drained lands
,
lands uncovered by draining
, Suet. Claud. 20: dea Sidereo siccata sitim collegit ab aestu,
parched
, Ov. M. 6, 341.—2.To exhaust, drain dry, etc. (poet.): ovis ubera, Verg. E. 2, 42; so, distenta ubera, Hor. Epod. 2, 46; for which, transf.: distentas siccant pecudes, Luc. 4, 314; so, siccata ovis, i. e.
milked
, Ov. Am. 3, 5, 14: calices, i. e.
to drain
,
empty
, Hor. S. 2, 6, 68; so. cadis siccatis, id. C. 1, 35, 27; cf.: cum siccare sacram largo Permessida posset Ore, to drink deeply from the fountain of the Muses, i. e. to be a great poet, Mart. 8, 70, 3.—In Gr. construction: Arethusa virides manu siccata capillos, Ov. M. 5, 575.—3.To dry up, heal up, remore an unwholesome humor; or, to heal up, free some part of the body from an unwholesome humor (poet. and in the elder Pliny): ad pituitam oris siccandam. Plin. 23, 1, 13, 17: suppurata, id. 36, 17, 28, 133: strumas, id. 24, 4, 6, 11: corpora, id. 31, 6, 33, 62: os, id. 12, 12, 26, 43: arterias umidas, id. 20, 14, 53, 148; cf.: corpus pilā, i. e. to strengthen, invigorate, Lucil. ap. Non. 394, 29; v. siccitas, I. B. 3.: vulnera, Ov. M. 10, 187; cf.: ad fluminis undam Vulnera siccabat lymphis, Verg. A. 10, 834; for which, in a Gr. construction: juvenes siccati vulnera lymphis, Stat. Th. 1, 527.—II.Neutr., to become dry, get dry (very rare): quotiens flumina et stagna siccaverint, Lact. 7, 3, 8: tundis cuminum et postea infundis in aceto; cum siccaverit, etc., Apic. 3, 18, 105; 4, 2, 132 al.—Impers.: ubi pluerit et siccaverit, Cato, R. R. 112, 2.
siccus, a, um, adj. [cf. Sanscr. cush, to dry up; Gr. au)/w], dry.I.Lit.A. In gen. (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. aridus): arena, Verg. G. 1, 389: fauces fluminum, id. ib. 4, 427: siccāque in rupe resedit, id. A. 5, 180: litus, id. ib. 6, 162: siccum et sine umore ullo solum, Quint. 2, 4, 8: glebae, Hor. Epod. 16, 55: agri, id. S. 2, 4, 15: lacus, Prop. 2, 14 (3, 6), 11: regio, Curt. 9, 10, 2: via (opp. palustris), Dig. 43, 8, 2, 32 et saep.—Sup.: horreum siccissimum, Col. 12, 15, 2: oculi,
tearless
, Quint. 6, 2, 27; Prop. 1, 17, 11; Hor. C. 1, 3, 18; so, lumina, Tib. 1, 1, 66; Luc. 9, 1044: genae, Prop. 4 (5), 11, 80; Ov. H. 11, 10: decurrere pedibus super aequora siccis, id. M. 14, 50; and, transf.: siccus aerumnas tuli,
tearless
, Sen. Herc. Oet. 1270: pocula, Tib. 3, 6, 18: urna, Hor. C. 3, 11, 23: panis,
dry bread
, Sen. Ep. 83, 6; Plin. 22, 25, 68, 139: agaricum manducatum siccum, id. 26, 7, 18, 32; Capitol. Anton. 13; Vop. Tac. 11: spolia non sanguine sicca suo, Prop. 4 (5), 10, 12: cuspis, Stat. Th. 8, 383: ensis, Sen. Troad. 50.—With gen.: sicci stimulabant sanguinis enses, i. e.
bloodless
, Sil. 7, 213: carinae,
standing dry
, Hor. C. 1, 4, 2: magna minorque ferae (i. e. ursa major et minor), utraque sicca, i. e.
that do not dip into
,
set beneath the sea
, Ov. Tr. 4, 3, 2; so, signa, id. ib. 4, 9, 18: aquae, i. e.
snow
, Mart. 4, 3, 7: vox,
dried up with heat
,
husky
, Ov. M. 2, 278 et saep.—2. As subst.: siccum, i; and plur.: sicca, ōrum, n., dry land, a dry place; dry places: donec rostra tenent siccum, Verg. A. 10, 301: in sicco,
on the dry land
,
on the shore
, Prop. 3, 10 (9), 6; Verg. G. 1, 363; Liv. 1, 4; Plin. 9, 8, 8, 27; 26, 7, 22, 39: ut aqua piscibus, ut sicca terrenis, circumfusus nobis spiritus volucribus convenit, Quint. 12, 11, 13: harundo, quae in siccis provenit, Plin. 16, 36, 66, 165; so, in siccis, id. 17, 22, 35, 170.— B. In partic. 1. Of the weather, dry, without rain: sive annus siccus est ... seu pluvius, Col. 3, 20, 1: ver, Plin. 11, 29, 35, 101: aestivi tempora sicca Canis, Tib. 1, 4, 6; for which: incipit et sicco fervere terra Cane, Prop. 2, 28 (3, 24), 4: sole dies referente siccos, Hor. C. 3, 29, 20: siccis aër fervoribus ustus, Ov. M. 1, 119: caelum, Plin. 18, 12, 31, 123: ventus, id. 2, 47, 48, 126; Luc. 4, 50: luna, Prop. 2, 17 (3, 9), 15; Plin. 17, 9, 8, 57; cf. id. 17, 14, 24, 112: nubes, i. e.
without rain
, Luc. 4, 331: hiemps,
without snow
, Ov. Am. 3, 6, 106.—2. Of the human body, dry, as a healthy state (opp. rheumy, catarrhal, tumid, etc.), firm, solid, vigorous: (mulier) sicca, succida, Plaut. Mil. 3, 1, 192; Petr. 37: corpora sicciora cornu, Cat. 23, 12: corpora graciliora siccioraque, Plin. 34, 8, 19, 65: (puella) Nec bello pede ... nec ore sicco,
, Verg. A. 2, 358.—b.Transf., abstemious, temperate, sober (syn. sobrius): Art. Ego praeter alios meum virum fui rata Siccum, frugi, continentem, etc. Pa. At nunc dehinc scito, illum ante omnes ... Madidum, nihili, incontinentem, Plaut. As. 5, 2, 7; so (opp. vinolentus) Cic. Ac. 2, 27, 88; id. Agr. 1, 1, 1; id. Fragm. ap. Non. 395, 4 (opp. vinolenti); Sen. Ep. 18, 3; Hor. S. 2, 3, 281; id. C. 4, 5, 39: siccis omnia dura deus proposuit, id. ib. 1, 18, 3; id. Ep. 1, 19, 9; 1, 17, 12.—II.Trop.1.Firm, solid (acc. to I. B. 2.): (Attici) sani duntaxat et sicci habeantur, Cic. Opt. Gen. 3, 8; cf.: nihil erat in ejus oratione nisi sincerum, nihil nisi siccum atque sanum, id. Brut. 55, 202; Quint. 2, 4, 6.—2. Of style, dry, insipid, jejune (acc. to I. B. 3.): siccum et sollicitum et contractum dicendi propositum, Quint. 11, 1, 32: sicca et incondita et propemodum jejuna oratio, Gell. 14, 1, 32: durus et siccus, Tac. Or. 21: ne sicci omnino atque aridi pueri rhetoribus traderentur,
ignorant
,
unformed
,
unprepared
, Suet. Gram. 4.—3.Dry, cold: medullae, i. e.
void of love
,
cold
, Prop. 2, 12 (3, 3), 17; so, puella, Ov. A. A. 2, 686; Mart. 11, 81, 2; cf. id. 11, 17, 8.—Hence, adv.: siccē, dryly, without wet or damp (very rare; perh. only in the two foll. passages). A.Lit.: ut bos sicce stabuletur, Col. 6, 12, 2.—B.Trop.: eos solos Attice dicere, id est quasi sicce et integre,