Scrinium, nij, n. g. Pli. iun. A toffer or other like place wherein icwels or secrete things are kept, as euidences, &c.Libraorum scrinia. Catul. Claula scrinia. Propert. Compilare scrinia alicuius. Hor. Retegere scrinia.Iuuen.
Lewis and Short: Latin dictionary
scrīnĭum, ii, n. [scribo]. I.Lit., a case, chest, or box for keeping books, papers, letters, etc.; a book-box, letter-case, escritoir (not in Cic.; syn.: capsa, cista): Flaccum praetorem scrinium cum litteris, quas a legatis acceperat, codem afferre jubet, Sall. C. 46, 6: epistularum, Sen. Ira, 2, 23, 4; Plin. 7, 25, 26, 94: vigil calamum et chartas et scrinia posco,
book-boxes
, Hor. Ep. 2, 1, 113; id. S. 1, 1, 120; Ov. P. 1, 1, 24; id. Tr. 1, 1, 106; Cat. 14, 17; Juv. 6, 257; Mart. 1, 3, 4; 1, 67, 6; 4, 33, 1; 6, 64, 10; Val. Max. 6, 5, 6 al.—Under the later emperors there were four kinds of public scrinia, namely, memoriae, epistularum, libellorum, and epistularum Graecarum, Cod. Th. 6, 26; Cod. Just. 12, 19; cf. Salmas. Lampr. Alex. Sev. 31.—II.Transf., a case or casket, in gen.: unguentorum, Plin. 7, 29, 30, 108; 13, 1, 1, 3.